به ياد انكه بايد باشد و نيست
سالها شبنم پرستي كردنم...
اي دلم زهر جدايي را بخور...
چوب عمري باوفايي را بخور...
اي دلم ديدي كه ماتت كرد و رفت...
خنده اي بر خاطراتت كرد و رفت...
من كه گفتم اين بهار افسردني ست...
من كه گفتم اين پرستو رفتني ست...
آه عجب كاري بدستم داد دل...
هم شكست و هم شكستم داد دل...
به ياد بي وفاترين
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: